хоккайдод аялал жуулчлалыг хөгжүүлэх нь семинарын тэмдэглэл №2

Өмнөхийн үргэлжлэл...

Мойва уул их таалагдсан. Учир нь тэндхийн мөсөн паб-д миний дуртай пяав байж байхым. Дотроо дулаацуулчих зүйл уучихаад цаашаа аялалаа үргэлжлүүлэхэд их аятайхан дамшиг байв даа, энэ мөсөн баар чинь. Мөсөн баарны тааз, хананаас дүүжлээстэй мөсүүдийг идэж мэрж бас болно гэж байгаа. Мөн Мойва уулын орой дээр гарахад машинаар чирүүлсэн чаргаар, цасаар булуулж гарч болно. Гарсны дараа Саппоро хотыг бүхэлд нь харах юм даа.

Хэрэв өвлийн хувцас үгүй бол орчин үеийн дах үнэгүй түрээслэж өмсөж болно.

Жич. Энэхүү зурган дээрх Классик пяавыг зөвхөн Хоккайдод зардаг бөгөөд амсъя гэвэл энд ирэх эсвэл хүнд л захих юм байх. Нэг тосгон нэг бүтээгдэхүүн гэдэг шиг л. Орон нутгийн хөгжлөө дэмжих гэсэн хувийн компанийн хувь нэмэр юм уу даа. Классик их зөөлөн сайхан амттай умдаан юм байна лээ. Би ч уусаар байгаад нэг кило нэмсэн байх.
Энэ ууланд гарахад мэдээж мөнгө төлнө. Гэхдээ биднийг ийнхүү ууланд аваачсан нь хийморь сэргээх, мөсөн бааранд коктейль уулгах бус харин аливаа аялал жуулчлалын цэгт найрсаг зан харилцаа, зохион байгуулалт зэргийг мэдрүүлэх зорилготой байв.

Үүний нэг жишээ нь романтик пасспорт гэсэн хөнгөлөлтийн тасалбар бүхий танилцуулга байв. Тус тасалбарыг 1500 энээр худалдаж авснаар Мойва уул, алсыг харагчид үнэгүй суухаас гадна Норбеса хэмээх худалдаа үйлчилгээний төвөөр хөнгөлөлттэй үйлчлүүлэх боломжтой юм. Яаж зүгээр байхав бид үнэгүй боулинг тоглож, алсын харагчид суугаад, МакДональдсын төмс идээд, сушигаар хооллов. Хувийн хэвшлийнхэн болон орон нутгийн байгууллагууд хоорондоо иймэрхүү байдлаар бие биеийнхээ үйл ажиллагааг дэмжиж ажиллаж болохын жишээг бидэнд харуулах гэсийм байх гэж дүгнэлт хийв.

Бид Мойва уулаас шөнийн аялалын травмайгаар хотын төв оров. Энэ бол мөн л оюутнуудын гаргасан санаанд үндэслэж хийсэн ажил байлаа. Саппоро хотын травмайн хуучин замыг ашиглан, хотын төвөөр зугаалах аж. Дотор нь суугаад явахад нээх ч хөөрч баярлаад байх зүйлгүй ч энэ травмай их утга учиртай гэж байгаа. Гялтагнаж чимэглэсэн травмай хотын төвөөр явахад гудамжаар зорчигсдын сэтгэлд дулаацахын зэрэгцээ Саппоро чинь аялал жуулчлалын хот юм шүү гэсэн ойлголтыг төрүүлж байхым.

За ингээд ядарч үхэх гэж байгаа би бээр буудалласан газраа ирж навсайтал унтаад маргааш нь Саппорогийн дэргэдэх Отару хэмээх жижиг хот руу очив.

Саппоро ирсэн хүн заавал Отару очдог аж. Отаруд Мэйжийн үеийн хуучны барилга байгууламж олонтой цомхон хэрнээ сэтгэл татам зүйлс ихтэй хот санагдсан. Бие жижиг ч бэлчээр томтой гэдэг шиг 19 дүгээр зууны сүүлээс Отаруд Японы анхны төмөр зам тавигдаж, олон улсын худалдааны боомт болж байсан байна.

Бидний эхний хичээл Отаругийн Кино Комиссын талаарх танилцуулга байв. Хичээл болсон газар нь их учир нанчинтай гэж байгаа. Ришиняа Минояа хэмээх далайн хатаасан байцаа зардаг хоёр давхар дэлгүүр. Дэлгүүр гэхээсээ илүү музей гэмээр эртний хуучны эд зүйлсээр дүүрэн их сонирхолтой газар байлаа. Хуучны зүйлээ хаялгүй хадгалаад хожим ямар нэг дэлгүүр гуанз ажиллуулахдаа ингэж байрлуулбал хүний сэтгэл хөдөлгөх шинжтэй. Хүн зүгээр нэг дэлгүүр ороод гарах бус хуучны зүйлсийг харж баясаж, мөн ийнхүү цуглуулга хийсэн эзний сэтгэл хөдөлмөрийг хүндэлж заавал нэг юм авч гарах болдог байх. Бас нэг дэлгүүрт үнэгүй цайгаар үйлчилдэг гэсэн. Гэр бүл, найзууд ирсэн үед эмэгтэйчүүд нь дэлгүүр хэсэх гээд тэнэж, энэ хойгуур эрчүүд нь тэнд амарч, цай ууж, чалчих юм. Ингээд эмэгтэйчүүд нь ирээд эрчүүдээ авч явахдаа тэр дэлгүүрээс ямар нэг юм бас авдаг гэж.
За хичээл бол сонирхолтой байсан. 2004 онд Отару хотын зөвлөл, Аялал жуулчлалын холбоо, Худалдаа Аж үйлдвэрийн танхим, Залуучуудын танхим хамтран Отаруд кино зураг авахад тусламж дэмжлэг үзүүлэх зорилгоор Отару Кино Комисс байгуулсан аж. Нүсэр их ажилтай мөртлөө 4 хөн хүн ажилладаг байна. Отаруд байгалийн үзэсгэлэнт газар, түүхэн дурсгалт барилга байгууламж олон байдаг тул өөрийн үнэт зүйлсээ бусдад таниулах, ингэснээр ирэх жуулчдын тоог нэмэгдүүлэх нь гол стратеги болж буй. Хэрэв ямар нэг нөхөр кино хийх бол тус комисст хандахад кино зураг авахад тохиромжтой газрын зураг хөрөг, зочид буудал, хоол унд, хүн амьтны туслалцаа зэрэг бүхий л талаас нь үнэ төлбөргүй мэдээлэл өгдөг байна. Нутгийн хүмүүс ч кино зураг авалтад дуртай болж, өөрсдөө туслах дүрд тоглох хүсэлтээ илэрхийлж, одоогоор 200 гаруй хүмүүс сайн дураар кинонд тоглох, туслахаар бүртгүүлсэн байгаа гэнэ. Шүнжи Ивайгийн найруулсан Хайрын захидал гэсэн киноны зургийг Отаруд авсан нь Өмнөд Солонгос, Тайваний жуулчдыг тоог эрс нэмэгдүүлсэн аж. Бөөн фенүүд нь ирж зураг авсан газруудаар явж баясдаг юм байх.

Үүний дараа Отаруд аялал жуулчлалын салбар жуулчид татах ямар ажил хийдгийг тус дэлгүүрийн эзэн Минояа сан ярив. Отару жижиг хот тул ихэнхдээ хүмүүс ирээд 2-4 цаг болоод буцдаг, орой шөнө болтол удаад байдаггүй, хонож өнжих нь ховор тул энэ тал дээр анхаарч нэгэн ажил сэдэж хийсэн нь Юкиакари но Мичи юм. За энэ бол харин миний сонирхолыг туйлаас их татсан. Учир нь энэ ажилд төрөөс болон төслөөс мөнгө аваад байдаггүй, хүмүүс цэвэр өөрсдийн хөдөлмөр хүчээр хийж бүтээдэг байна. Анх 1998 онд эхэлсэн ажил одоо улам бүр өргөжин тэлж буй аж.

Энэ ажилд нийт 150 000 лаа ашигладаг гэсэн. 25 хүний бүрэлдэхүүнтэй баг 500 гаруй сайн дурын хүмүүсийг удирдан зохион байгуулдаг гэхээр их гайхалтай менежмент шүү. Сайн дурынханыг татахын тулд тэдэнд их эрх чөлөө олгодог аж. Тухайлбал сайн дурынхан өөрсдөө дизайнаа гаргахаас гадна ажлын цагаа өөрсдөө зохицуулах юм. Заавал тэдэн цагт ир, одоо үүнийг хий, хоно өнж, хаашаа алга болчихов гээд дарамт шахалт үзүүлээд байдаггүй.

Лаагаар гудамж чимэхдээ дараах зүйлийг анхаарах ёстой гэж байгаа:

- Цас, мөсийг ямар нэг өнгөөр будахгүй

- Цахилгаан, баттерэйгаар ажилладаг лаа ашиглахгүй

- Энэ бол уралдаан, өрсөлдөөн биш.

Энэ гурван дүрмийг баримтлаж байхад л болно. Одоо сайн дурынханы хүрээ гадаадын иргэдийг ч хамарч байгаа аж. Хэрэв энэ арга хэмжээнд оролцох бол ирэх жил утсаар, эмэйлээр бүртгүүлж болно. Сайн дурынхан цалин хөлс авахгүй, сэтгэлээрээ л ажиллана. Харин 2000 иэнээр зочид буудалд байрлаж болно.

Энэ олон лааг нутгийн хүмүүс хандивладаг аж. Ердөө айл бүр нэг лаа өгөхөд л хангалттай аж. Хүмүүс ч одоо мэддэг болчихсон, сарын өмнөөс л лаа өгч эхэлдэг гэсэн. Лааны хувьд 4-6 цаг асдаг бөгөөд энэ нь яг таг болдог гэж байгаа. Учир нь гудамжны лааг өдөр бүр 6 цагаас 10 цаг өнгөртөл асаадаг гэж байгаа. Лаа бүрийг сайн дурынхан байнга шалгаж, унтарсныг нь асаана.

Лааг байрлуулах савлагааг сайн дурынхан өөрсдөө сэтгэдэг ажээ. Тухайлбал лаван тосоор бөмбөлөг, дөрвөлжин, гурвалжан зэрэг хэлбэртэй сав хийж байгаа гэнэ. Лаван тосыг худалдаж авах ч шаардлагагүй аж. Учир нь хуучин лаануудыг цуглуулаад хайлуулаад болчихдог гэсэн.

Зарим нь шилэн саванд хийдэг бөгөөд энэ саваа тусгайлан хадгалж жил бүр ашигладаг юм байна.

За тэгээд эцэст нь энэ арга хэмжээ жил бүр 2 сарын 9-18-ны өдрүүдэд болдог бөгөөд нийт 500000 гаруй хүн ирж үздэг байна.

Валентины баяраар албаар тохируулж хийсэн нь хүмүүсийг улам өөртөө татах гэсэн бодлогын чанартай. Ингэснээр хэд хоног ч гэсэн Отаруд хонох, наймаа худалдаа хийх хүмүүсийн тоо эрс нэмэгдэж нутгийн иргэдийн бизнес амьжиргаанд ач буянаа өгч их л сайхан арга хэмжээ болдог юм байнаа.

үргэлжил бас бий...