Наги Нода гэх авъяаслаг бүсгүй энэ дэлхий дээр тун богинохон амьдрахдаа гайхалтай санаануудтай бүтээлүүд хэд хэдийг гаргасны нэг нь Кока Колагийн реклам. 2003 онд Юки гэх дуучны Sentimental Journey дууны клипийг хийхэд гаргасан санаан дээр үндэслэж энэ рекламыг бүтээжээ. Клип гэдгийг зүгээр нэг видео кино бус харин шинэ урлагийн бүтээл болгож харуулснаар Нода бүсгүй олныг гайхуулж бишрүүлж чадсан юм.
Уг нь улам сонирхолтой, өвөрмөц санаа ихийг гаргах байсан байх. Даанч хорвоогийн жам гэж хатуу ч юм аа даа. Хөдөлмөрч, бүтээлч, авъяаслаг бүсгүйчүүдэд бурхан минь урт нас хайрлаарай.
Tuesday, April 28, 2009
"What Goes Around Comes Around"
Sunday, April 26, 2009
Monday, April 13, 2009
Singing revolution
1980-аад оны сүүл 90 -ээд оны эхээр ардчилсан хувьсгал болсон үеийн түүхээ бид бүгд л мэднэ. Зориг агсаныг үг хэлэхэд бүгд яаж дагаж байсан бас Хонх хамтлагийн дууг яаж түрэн дуулж байснаа дурсан ярихдаа бахархдаг. Тэгвэл энэ хувьсгал бусад улс орнуудад хэрхэн болж өнгөрсөн бэ?
(Бүгдийг нь нэгтгээд нэг кино хийчихдэггүй юм байх даа... )
...Эстонийн ардчилсан хувьсгалын түүхийг харуулсан The Singing Revolution баримтат киног үзэхгүй бол болохгүй кино юм. Бальтын дуучин орон Латви, Литви, Эстони гурван улсын хоёр сая хүн гар гараа барилцан 600 километр урт цуваа болон дуулалцан жагссан түүх үнэхээр сэтгэл хөдөлгөм юм. Бальтын ард түмэн үнэхээр дуучин ард түмэн юм байна. Бас халуун оргилуун цустай ч юм. Зоригтой ч юм. Хэдэн жил хамтдаа дуулсаар байгаад тусгаар тогтнолоо олж авсныг нь бахархахаас яахав.
....Хувьсгалын хэв маяг өөрчлөгдөж байна даа. Цаг хугацаа өнгөрөх бүрийд Холливүдийн киноны зэрлэг балмад явдал улам хурц хэлбэр рүү шилжиж байгааг хараад сүүлийн үед хүмүүс догшин болоод байгаа юм уу гэж бодогдох юм. Киноны хэр барагийн аллага хядлага хүний сэтгэлийг хөдөлгөхөө больчихож. Үүн шиг хувьсгал хийхэд тэмцлийн хэлбэр, гарах үр дагавар хэрцгий рүү л шилжээд байна уу даа...
Sunday, April 5, 2009
миний буян
Хүн хүндээ хэрэгтэй, шаардлагатай зүйл юу байна лавлаж асуудаг, дэмжиж туслан, зээлэх, зээлдүүлэх сайхан заншил устан үгүй болох нь уу үгүй юу гэж сэтгэл эмзэглэх юм. Ийм цөвүүн цагт миний бие ерөөс өөрт хэрэгтэй зүйлээ өөрөө худалдан авах амиа бодсон, бэлэнчилсэн аргаас зайлсхийж, харин оронд нь бусдаас гуйж, тэдэнд "бусдад туслах" гэсэн сайхан сэтгэлийг нь бадраахад хамаг л зүйлээ зориулъя гэж шийдсэн юм. Хүмүүс ч дуртай байгаа нь тодорхой. Эхнээсээ л авахуулаад май, ав ав, тэг тэг гээд л өгөөд байна. Бусдын гэрт зай эзлээд хэвтэж байснаас манайд байг л дээ. Ялгаа юу байна. Манайд одоо ДВД тоглуулагч, баахан двднүүд, хайруулын тавга, будаа агшаагч, тавга, аяга, халбага сэрээ, ном дэвтэр, бал үзэг харандаа гээд бусдын эд зүйлс миний эзэмшилд байна. Буцааж өгөх тал дээр надад нэгэн бодол бий. Иймэрхүү мөнх бус, эвдрээд хог болоод дуусдаг, цэцгэн настай материаллаг эд баялагт сэтгэлээ дөнгөлүүлсэн хүмүүсийн төлөө зээлсэн зүйлийг нь буцааж өгөхгүй байя гэж бодоод байна. Бурхан багш, Далай лам ч зөндөө л сургаж айлдсан. Материаллаг зүйлд хэт дасан, хойноос нь ухаанаа тавин элдэн хөөвөөс өөрийгөө л зовооно, шуналын тулам болно гэж. Тиймээс сэтгэлд суусан шуналын шулмын ад зэтгэрээс залгахын тулд тэдгээр эд хогшлыг өгөхгүй, өөртөө л байлгая, яршиг төвөг би л тэр нүглийг үүрье гэж бодлоо. Тэгээд ч ер нь тухайн зүйлийг би өдөр бүр биш ч үе үе хэрэглэх шаардлага гардгаас хойш байн байн эргэж зээлж аваад байх нь аль алиндаа төвөгтэй.
Гэтэл зарим нэг бүдүүлэг, эдийн шуналдаа хэт автсан нөхөд зээлсэн зүйлийнхээ хойноос үхэн хатан утасдан барин гүйх юм. Больцгоомоор юм. Иргэний хуулиа уншвал эд зүйл үнэ төлбөргүй зээлсэн тохиолдолд эзэнд нь тухайн зүйл зайлшгүй шаардлагатай үед буцааж өгнө гэж байгаа. Тийм зайлшгүй шаардлага гараагүйг нь би мэдэж байгаа юм чинь. Тэргүй бол үхчихгүй нь гарцаагүй.
Ухамсартай, буян өлзий нь дэлгэрсэн хүмүүс болохоор тэс ондоо. Өөрсдөө юм хумаа бариад ирнэ. Май чи үүнийг хэрэглээд үз дээ, уншаад үз дээ гээд л. Намайг авъя гээгүй байхад шүү дээ. Дуу алдаж бишрэм халуун сайхан сэтгэл рүү хүйтэн ус цацна гэж юу байхав. За гээд л алгаа тосоод авна шүү дээ. Хэрэг болохгүй ч хэвтэж л байг, хөөрхийс.
Үүний хажуугаар би өөрөө тун мартамхай хүн юм. Мартана гэдэг маниас урьдын юм хойно доо. Хэнээс юу авснаа таг мартчихна. Заримдаа миний өөрийн ч юм бил үү, хүний ч юм билүү бүр эргэлзэж тээнэгэлзэж орхино. Энэ зангаас болоод бусдын юмыг өөр хүмүүст би өөрөө зээлчихсэн байх жишээтэй. Саяхан нэг нөхрөөс авсан хэдэн номыг өөринхөө юм гэж андуураад өөр этгээдэд зээлүүлчихсэн юм. Хүний ном гэж мэдсэн бол би тэгж хүлчийх хүн биш. Тэгтэл эзэн нь номоо нэхээд унадаг юм даа. Эд зүйлдээ сүнс нь хорогдоход хүн хэчнээн зовлон өөртөө хураадаг тухай бүтэн өдрийн лекц уншсны эцэст мань эр ашгүй надаас нэг юм салсан. Удалгүй тэр нөгөө номуудаа анх худалдаж авсан үнээсээ хамаагүй доогуур үнээр шинээр худалдаж авсан байсан юм. Үгүй ээ, болж л байна шүү дээ. Миний ачаар шинэ бас хямдхан номтой л болсон байна. За тэр ДВД тоглуулагчийн хувьд ч тэр. Надад зээлсний хүчээр манай найз сүүлийн үеийн ДВД тоглуулагч өөртөө худалдаж авсан. Би тэр хогийг зээлж аваагүй бол манай найз хуучинтайгаа зууралдаад л байх байсан даа. Ажил гайгүй болохоор тэр блью рэй ДВД тоглуулагч гээчийг нь зээлж авнаа.
Хүмүүс надаас юм зээлэх гэж бас их ирнээ. Ялангуяа эзэд нь өөрсдийнхөө юмыг надаас эргэж зээлэх гэж царай алдана. Миний тэрийг түр өгөөч, би хэрэглэчихээд буцаагаад өгье гээд л. Иймэрхүү нөхдийг эдийн шуналаас овоо салчихаад гэгээрлийн мөрийг хөөж эхэлж буй яргуйс гэж нэрлээд байгаа юм. Тэд юмаа авчихаад буцааж өгөхөө мартахаар нь би мэдээж сануулж байгаад авчихна. Асуудалд бол хөнгөн шуурхай хандах хэрэгтэй.
За, одоо ч надад таван өрөө байр, зуслангийн сайхан байшин зээлэх ажил байгаа. Нэг зав гарахаар л туугаад давхичихнаа.