Wednesday, October 1, 2008

a crisis


...Гучин насны эргүүлэгийн зах зухад хүрээд ирэхийн алдад элдэв юм гэнэт их бодогддог бололтой. "Гучин насны хямрал" гэж нэрлэдэг ч юм уу. Хорин насанд ёстой уулыг нурааж, эргүүлж босгоод тойруулж хана бариад гээд л юу юу ч байсан хийхэд бэлэн, хүч чадал амтагдаж, хамаг л мэдлэг чадвар бүхнийг эзэмшиж мэдэхэд хялбар санагдсан үе. Надгүй яаж энэ орчлон эргэлдэж байв аа гэж бодох нь холгүй онгиргон нэгэн чавхдаж өгнө. Их дээд сургуулиа төгсөв үү үгүй юу дүү нараа гэгээрүүлнэ, сурган хүмүүжүүлнэ, эх орноо хөгжүүлнэ, дэлхий ертөнцийг аварна, болохгүй чадахгүй юм үгүй гээд л том том зорилго, мөрөөдөл тээнэ. Энэ эрчээрээ давхиад л нэг мэдэхэд гучин насны бараа харагдахын үед гэнэт тормоз авч бодолд орно. Нөгөө бүхий л хүсэл мөрөөдөл, аугаа зорилго юу болов, би юу хийж бүтээв, миний алдаа оноо юу байв, яг юуг хийж чадаж байна, алийг нь чадахгүй байна гээд өөрийгөө бодитоор үнэлж дүгнэдэг үе бололтой. Бараг л эрчимтэй амьдралын талыг нь өнгөрөөчихөөр элдэв юм бодогдох нь гарцаагүй. Ингээд харахаар хийсэн бүтээсэн юмгүй, олигтой амжилтгүй гэж өөрийгөө голно, энэ хэвээр энэ ажлаа хийгээд л байх уу гэж эргэлзэж тээнэгэлзэнэ, шинээр өөр салбарт хүчээ үзэх үү яах уу гэж эрсдлээ бодно. Төрийн байгууллагад ажиллаж байгаа нь хувийн бизнес рүү орох уу яах уу гэж байхад, компанид хүчин зүтгэж байгаа нэгэн төрд алба хааж албан тушаалтан болдог ч юм уу гэж бодолд дарагдах жишээтэй. Өмнөх шиг оргилуун романтик бодол ч зогсонги байдалд оржээ. Одоо бол эрсдэлтэй алхам хийхэд хайран цаг, дэмий хүч чадал, хайртай гэр бүл гээд харгалзах хүчин зүйлс нөлөөлж ч байгаа байх.
Арван хэдтэйд найзууд нийлж суугаад хөөрхөн залуу, кино, дуу хөгжим ярьдаг байв. Хорин хэдтэйд улс орны хөгжил дэвшил, улс төрчид, тэдний тэнэг мангарыг гайхаж, эх оронч үзэл санаа ямар байх вэ, бид юу хийх вэ гээд л глобаль зүйл ярьж томордог болов. Харин одоо өөрсдийгөө л илүү их ярьдаг болжээ. Амьдралын баталгаагаа л хэрхэн яаж бүрдүүлэх вэ гэдэгт л дор дороо санаа зовцгоож байгаа юм уу даа. Зогсож байгаа шатныхаа гишгүүрүүдийн хэр бат бөх байгааг нэг сайн шалгадаг үе.
Үүний зэрэгцээ "ганц бие, гучаад насны бүсгүйчүүд"-ийн бүхэл бүтэн нийгмийн давхарга, арми бүрдчихэж. Бизнес эрхэлдэг хүн бол энэ армийг зах зээлийн сегментээ болгоод юм хум хийвэл ашиг нэлээн олох байх шүү. Мөнгөтэй, боловсролтой, чадвартай бүсгүйчүүд. Энэ талаар нэг найз маань туурвил бичнэ гэж байсан тул тус сэдвийг үүгээр орхилоо.
...

5 comments:

Anonymous said...

Ай хөөрхий гучин нас энүүхэнд л хүлээгээд байна, харин надад түүнд барих гайхамшигт бэлэг даанч алга, юу бэлэглэж, яаж баярлуулах уу гэж өөрөө өөрөөсөө асууж явтал бид уулзах бололтой.

Харин чамайг их хөдөлмөрч бүсгүй гэж боддог шүү.

Баасандаваагийн ДӨЛГӨӨН said...

Хорь хүрэхээсээ өмнө баахан л тоо ярьсан, хорь хүрээд баахан л завь ярилаа. Одоо ч баахан л мөнгө яриж байна гэж бодохоор хэзээдээ хүүхэн шуухан, хөгжил дэвшил, амьдрал ярихым болдоо би???

Лам биш болохоор эрх биш ярих л биз, Монгол хүн болохоор эрх биш санаа нь зовох л байлгүй.
Одоохондоо шатны гишгүүр хэр бөх гэдгийг бус, ерөөсөө энэ шатан дээр зогсож байх нь хэр ирээдүйтэй вэ гэж бодох шиг. Учир нь одоо л сонголтоо хийхгүй бол дараа нь өөрчлөх гэхэд хэт оройтсон байх боловуу гэж хар бууна.

За тэгээд 30-д насны эмэгтэйчүүд рүү таргет хийсэн ямар бизнес-г санал болгомоор байна даа бүсгүй минь? хэхэ

Chandmani said...

Төрсөн өдөр чинь болсон уу...

:)

gegeen said...

sonirholtoi sanagdlaa. hoyulaa niileed neg yum setgeh uu. yum yum l bodogdoj l yavna daa hoo

soulmate said...

3 хоноод 30 хүрлээ хө
гучин нас гээд гүүглэдсэн чинь ийшээ ороод иржийн
нээрээ л 30 хүрэхээр их юм бодож ухаарч бас ухааждаг юм байнаа